Juni 2022
Plattegrond van de sterrenhemel De ronde buitenrand van de kaart stelt de horizon voor; het midden van de kaart is het zenit – het punt recht boven je hoofd. De kaart is getekend voor 15 juni om 23.00 uur, maar geldt ook voor 1 juni om 00.00 uur MET en voor 30 juni om 22.00 uur. (Sterrenkaart: Wil Tirion)
Boven je hoofd Rondom het zenit zijn vier bekende sterrenbeelden te vinden: de Grote Beer (de opvallendste van de vier), de Draak, waarvan vooral de kop in het oog springt, Hercules en Boötes.
In het oosten De Zomerdriehoek domineert de oostelijke hemel. Deneb, de hoofdster van het sterrenbeeld Zwaan, en Wega in de Lier staan hoog boven de horizon; Altaïr in de Arend komt ook steeds hoger.
In het zuiden De kromme staart van de Grote Beer wijst naar de heldere sterren Arcturus in het sterrenbeeld Boötes en Spica in de Maagd. In het zuiden staat de Weegschaal, met linksonder daarvan de oranje ster Antares in de Schorpioen.
In het westen De Leeuw beweegt in de richting van de westelijke horizon. Laag in het noordwesten verdwijnen Castor en Pollux onder de horizon. Zeer hoog boven de westelijke horizon is het sterrenbeeld Grote Beer te vinden.
In het noorden Het steelpannetje van de Kleine Beer staat recht omhoog; daarboven slingert zich het langgerekte sterrenbeeld Draak. Rechtsonder de Poolster staan Cepheus en Cassiopeia, en laag in het noorden is Perseus te zien, met links daarvan de heldere gele ster Capella in het sterrenbeeld Voerman.
Maanfasen
Eerste Kwartier: 7 juni, 16.48 uur
Volle Maan: 14 juni, 13.51 uur
Laatste Kwartier: 21 juni, 05.10 uur
Nieuwe Maan: 29 juni, 04.52 uur
Zichtbaarheid planeten
Mercurius In de tweede helft van de maand met moeite zichtbaar tijdens de ochtendschemering, laag in het noordoosten
Venus Tijdens de ochtendschemering, laag in het oostnoordoosten
Mars Aan het eind van de nacht, in het sterrenbeeld Vissen
Jupiter Aan het eind van de nacht, in het sterrenbeeld Vissen
Saturnus In de tweede helft van de nacht, in het sterrenbeeld Steenbok
Meer over Sterrenhemel
Bron: Allesoversterrenkunde